En aan het werk

Na het inschrijven bij de KvK heb ik mijn eerste officiële opdrachten gehad.
Ik mocht een jong gezin met hun baby fotograferen in het bos, een pasgetrouwd stel vastleggen in hun trouwoutfit op het strand (zonder de stress van de trouwdag zelf), en een gezin met drie jonge kinderen én een grote hond portretteren tussen de duinen.

Elke fotoshoot bracht zijn eigen uitdagingen met zich mee.

• Een baby bepaald het tempo van een fotoshoot en je wilt de rust bewaren zonder teveel van ze te vragen.

• Het stel dat zich toch een beetje bekeken voelde in trouwkleding op een openbare plek. Die wil je natuurlijk wel op hun gemak laten voelen.

• En het grote gezin waarbij het een kunst was om iedereen tegelijk op het juiste moment in beeld te krijgen.

Toch kijk ik op alle drie de shoots met een enorm goed gevoel terug. Ze verliepen soepel, de reacties waren ontzettend positief en ik merk dat ik bij elke opdracht weer iets nieuws leer. Niet alleen over fotografie, maar ook over mezelf.

Die onzekerheid die soms nog aan me knaagt “doe ik het wel goed genoeg?” die is er nog wel, ik bedoel deze mensen betalen ervoor dus ze verwachten dan ook wat. Maar elke keer dat ik de foto’s aflever en de reacties lees, verdwijnt dat gevoel een beetje meer.
Ik ben dankbaar voor het vertrouwen van de mensen die mij als eerste geboekt hebben. Ze wisten ieder dat ik dit nog maar sinds kort doe en tóch hebben zij mij dit gegund.

Ik wil deze blog ook gebruiken om een beetje kennis over te dragen, mocht iemand dit toevallig vinden die er behoefte aan heeft. Maar heel eerlijk denk ik niet dat er écht iets te leren valt over het daadwerkelijk een fotoshoot begeleiden zonder het gewoon te doen. Ik kan je alles over de werking van de camera uitleggen en de beste instellingen (naar mijn idee) die je kunt gebruiken tijdens je fotoshoot, maar het dealen met de situatie zoals hij komt… Dat valt niet te leren via mijn stukje tekst.

Dus mocht je nou heel toevallig precies hier zijn omdat je dacht “misschien verteld die gast met z’n pet wel hoe ik moet omgaan met opdrachtgevers tijdens een fotoshoot” dan heb je toch echt pech. Hetgeen dat ik kan meegeven is dat het voor mij heel prettig werkt door gewoon een mens te zijn en je opdrachtgevers ook te behandelen als mens. Probeer met elkaar mee te denken. Zo heb ik mijn allereerste opdrachtgever een handgeschreven kaart gegeven voorafgaand de fotoshoot, omdat zij dus mijn eerste opdrachtgever was. En bijvoorbeeld het grote gezin met de hond heb ik op de ochtend van de fotoshoot laten weten dat ik op de afgesproken tijd op locatie zou zijn, maar dat zij zich daar niet druk over moesten maken. Dat ik het mij kon voorstellen hoe chaotisch het moest zijn om 3 kinderen optijd en netjes de deur uit te krijgen. En bij het getrouwde stel dreigde ik iets te vroeg bij hun thuis te zijn, waarop ik even kort contact zocht met de man of ik even verderop moest wachten omdat ik het niet meer dan logisch zou vinden dat zijn partner anders enorm veel druk zou voelen.

Dit soort kleine gebaren komen een heel eind, andersom zou ik ze enorm waarderen.

Hieronder deel ik een POV video van de fotoshoot van het jonge gezin met hun baby. Misschien dat je hier dan toch iets aan hebt wat betreft de omgang met het stel.

POV video van fotoshoot met jong gezin in het bos.